Shadow Harvest - Phantom Ops: Friv Zapowiedź

Myśl o stworzeniu zespołowej gry akcji ekscytowała szefów studiów gier od czasu wprowadzenia pierwszych komputerów. I nie jest to zaskakujące: samotna walka ze wszystkimi terrorystami planety Ziemia jest nudna. O wiele przyjemniej jest deptać niegrzecznych wrogów w błocie razem ze swoim wiernym partnerem.

Tym razem szpieg Mayra Lee i komandosi Aron Alvarez będą musieli uratować wszechświat przed kolejnym kataklizmem. Wybór, na kruchą sylwetkę dziewczyny i dzielnego wojownika, padł nie bez powodu. Zdaniem ojców szarmanckiej pary z Friv2Online Studios, obecny w Shadow Harvest dylemat moralny „cichej skradanki lub wybrednej strzelanki” powinien zmusić graczy do wykorzystywania „talentów” bohaterów ściśle zgodnie z ich przeznaczeniem. Myra, posiadająca kocią plastyczność i przyzwyczajenia Sama Fishera, chowa się w ciemnych zakamarkach, po cichu zakrada się od tyłu i „nokautuje” wroga jubilerskim ciosem (swoją drogą nie wyklucza się przesłuchiwania szczególnie ważnych osób, w sposób Splinter Cell) i „ciężki” Alvarez, przyzwyczajony do śmiałości, z głośnym krzykiem rozbija na strzępy marne budynki. Ulepszona technologia oparta na PhysX , która jest podstawą silnika fizyki, zapewni wszelką możliwą pomoc w symfonii destrukcji . Menedżerowie Nvidii twierdzą, że mamy niespotykany dotąd poziom interaktywności.

Chciałabym uwierzyć… Choć projekt raczej nie osiągnie złotych standardów Stranglehold – skala nie jest taka sama. Jednak w kieszeni „ Czarnych Lwów ” ukryta jest kolejna karta atutowa – sztuczka, która wyciągnęła dwie części Obscure i niedawnego Red Alert 3: tryb kooperacji. Oczywiście porównywanie młodzieżowego horroru i RTS-a z mieszanym „stealthem” jest błędne. W zasadzie chwyt nie jest nowy w środowisku czystej krwi TPS (patrz, powiedzmy, Kane & Lynch czy konsolowa Army of Two ), ale dwie zupełnie różne postacie to rewelacja.

Jednak ta moneta ma również wadę. Brak internetu czy sieci lokalnej rodzi problemy charakterystyczne dla gatunku: sztuczna inteligencja nie dojrzała jeszcze do kierowania działaniami i podejmowania adekwatnych decyzji, dlatego zbiorowe przejście z pewnością znajdzie więcej zwolenników. Ponadto uczucie przyjaznego ramienia i wzajemnej pomocy nie zostało jeszcze anulowane.

Atari, które pod swoimi skrzydłami schroniło młodych niemieckich specjalistów, bardzo liczy na sukces Shadow Harvest. Co prawda nie jest jasne, dlaczego poza filmem pokazywanym na Games Convention 2008, rzadkimi zrzutami ekranu i nieczęstymi doniesieniami (ostatni z 25 lipca) nie ma żadnych informacji. Albo przygotowują sensację „z siedmioma pieczęciami”, albo wstydzą się to pokazać.

Nawiasem mówiąc, wideo z GC 08 jest całkiem niezłe. Spektakularne strzelaniny na zaśmieconych ulicach, wycieczki na czołgach, wojskowe jeepy, pędzące skoki z dachu do nabierającego wysokości helikoptera… Genialny robot przypominający kurczaka, skopiowany z „Juggernauta” z Command & Conquer: Tiberium Wars, zasługuje na oddzielna wzmianka, kontrolując którą mamy do czynienia z irytującymi najemnikami rojącymi się poniżej. Nie zapomniano też o tradycyjnych grach szpiegowskich: pokonywaniu pułapek laserowych i rozwiązywaniu pomysłowych zagadek. Poza tym, wszystko wskazuje na to, że ataki sabotażowe w głąb tyłu spadną na ołówek scenarzystów.

Niestety, praktycznie nic nie wiadomo o pierwotnych przyczynach operacji wojskowej, z wyjątkiem dziwnego zwrotu „W najczarniejszej godzinie jednoczą się, by stawić czoła swemu największemu wrogowi”. Ale najprawdopodobniej będziemy mieli nieskomplikowaną opowieść „o szalonym dyktatorze”, być może z politycznym podtekstem.

Jednak, w warunkach ogólnej tajemnicy, z frontów zachodnich wyciekły doniesienia o tajnym wieloplatformowym narzędziu Radial Reality. Próby odkrycia, co kryje się za pretensjonalnym nazwiskiem, nie powiodły się. Poszukiwanie wskazówki trwa. W każdym razie wszystkich sekretów poznamy nieco później.

Ruchy promocyjne Shadow of Sam Fisher na tym się nie kończą. Zapowiedziane wsparcie dla DirectX 10 i Windows Vista jest znacznie bardziej kłopotliwe niż Radial Reality. Ci, którzy widzieli lokalne zrzuty ekranu, zamarli jak marmurowe posągi. „Gdzie jest DX10?” - pytanie, które bardzo chcę zadać po obejrzeniu galerii. Może w małej gamie rysunków, matowych tłach, paralitycznych żołnierzach, obrzydliwym oświetleniu lub plastikowych lalkach z grymasami obojętności na twarzach?

Jak dotąd możemy podsumować. Jeśli zignorujemy ostatni akapit, to Shadow Harvest pozostawia tylko pozytywne wrażenie: innowacyjna rozgrywka, mieszanka taktyki i skradanki, dobrze dobrane postacie. A w warunkach niedoboru wysokiej jakości gier tego gatunku pomysł Friv2Online Studios wcale nie wydaje się być oszlifowanym diamentem.